نیافریده اند شانه های کوه را ؛ مگر برای گریه های آسمان...

.

که دم به دم نبودن نگاهِ آبی تو را بهانه می کند!

.

 و دشت را مگر برای باد؛

.

که پشتِ این حصار... به انتشار ِ غُــربتِ غـــریبِ تو،

.

مسافری همیشگی ست!

.

نیافریده اند گریه را مگر؛ برایِ چهـــر? کبود

.

 و مـــاه را مگر؛ برایِ روشنایی ِ مزار ِ بی نشان تــو...

.

 نیافریده اَند آه را مگر؛ برای لحظه هایِ ساکتِ مزارت...

.

نیافریده اند مرا ؛ مگر برای شعـــر

.

و شعـــر را مگر؛ مدیحه گو... سیاهپوش ِ تــو...

.

 و مرگ را نیافریده اند مگر؛ در انتهایِ جستجویِ ما...

.

 که تا کنار ِ سبز ِ تو نمی رسد و زرد می شود...

..

..

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

.

 «انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل

.

فطمها وفطم من احبها من النار;

.

من نام دخترم را فاطمه علیها السلام گذاشتم ;

.

 زیرا خدای عزوجل  فاطمه علیها السلام

.

و هر کس که او را دوست دارد،

.

 از آتش دوزخ دور نگه داشته است .

..